Het is woensdagochtend 11 september 2019 als de hemel grijs en vochtig is en twee mannen zich kletsnat melden op het Kerkplein en een stop plaatsen in hun fietsvakantie. Het is tijd voor een bakkie koffie bij Café Mió voorheen Café Koper. Ëén van de twee mannen begint al vrolijk te praten dat de plaatselijke politiek hier wordt besproken en dat klopt ook.
(tekst: Jaap Koper)
Plagerig
Het gesprek begint plagerig, maar absoluut niet vervelend. Het is eerder een beetje vliegen afvangen met een glimlach op de mond. Als ik de vraag stel waar de twee fietsende heren vandaan komen, antwoord de meest baardige man:,,Wijk bij Duurstede”. ,,Mooie omgeving”, zeg ik nog, maar ik krijg naar mijn hoofd dat ik loop te slijmen. Het blijkt allemaal spel te zijn, want achter de baard schuilt een man die net zes weken terug met pensioen is gegaan. Dat is te merken.
Tocht
De tocht is voor hen begonnen in Katwijk. Een uur hebben ze er met hun e-bikes over gedaan. Dat is snel te noemen en onderweg in de regen naar Zandvoort toe hebben ze welgeteld drie fietsers gezien plus een hardlopende dame die al redelijk vermoeid oogt. Het tweetal wil naar Bakkum en vragen aan het selecte herenclubje die ’s ochtends de dorpse problemen bespreken hoe zij dat het beste kunnen doen. Buitenhuizen is een optie, maar beter is tocht de pont te pakken via het Pontplein in IJmuiden en dan langs Beverwijk het duin in te rijden.
Nederland
In het licht van de actualiteit over het verloop van het horecapersoneel in Nederland gaat het over tijd. Het lijkt wel of de jonge generatie horecapersoneel meer met de handterminals bezig zijn om de bestellingen op te nemen dan de gast recht in de ogen te kijken en hen aangenaam verblijf op het terras te wensen. In dat verlengde lijkt het wel of de mensen ook de oog voor het land waar zij in wonen zijn vergeten. Het komt min of meer in dat gesprek tot uiting. Nederland is mooi en zeker als je dat met de fiets doet.
In het water
Dat de fietsvakantie van beiden heren voorlopig in het water valt, is even pech hebben, maar voor het tweetal gloort hoop, want na deze natte woensdag is er nazomer op komst. Als je dan via Den Helder weer terug langs het IJsselmeer wil gaan, kunnen dat nog best mooie dagen in september worden. Een fietsvakantie en op sommige plekken jachtig jong horecapersoneel dat van de ene plek naar de andere horecazaak gaat. Dat terwijl het de bedrijfstak veel geld kost. Alleen is de vraag: ‘Wat is geld waard, als je geen oog meer hebt voor de omgeving?”
Gedachte
Met precies die gedachte heb ik het gesprek gevoerd met de prille pensionado uit Wijk bij Duurstede die van plan is lekker van zijn pensioen te genieten. Het leven is zo kort en de tijd is een factor die soms ongeduldig maakt, maar als je voort peddelt op een elektrische fiets met aanhanger kan het je gestolen worden. Precies dat is nu waar het even om gaat. Oog hebben voor de factor tijd. Oog hebben voor geduld en oog hebben voor de schoonheid van het land waar je in bent geboren. Het hoort erbij in september en daar kun je van alles in krijgen regen en stevige wind, maar ook een zonnetje en weinig wind. Ideaal voor een fietsvakantie.
