Het vertrek van Gerard Kuipers uit het college van de badplaats, is er één met pijn in het hart. In de brief legt Kuipers ook uit waarom hij opstapt in het zo gevoelige dossier wat Watertorenplein heet.
Senang
De opgestapte wethouder en zijn partij zijn de afgelopen week erachter gekomen, dat zij zich niet ‘senang’ voelen bij de manier waarop er in de badplaats wordt omgegaan met de schijn van belangenverstrengeling. Volgens Kuipers maakt deze discussie maakt niet alleen te vaak onderdeel uit van het politieke debat over bestuurlijke keuzes, maar dreigt deze inmiddels ook door te klinken in de uitkomsten van bestuurlijke keuzes in het dossier van Watertorenplein.
Argument
,,Zo klinkt het argument bijvoorbeeld door in de recent gewezen rechterlijke uitspraak van de voorzieningenrechter over het selectieproces Watertorenplein. Ook kwam dit argument opnieuw aan de orde tijdens de afgelopen ingelaste raadsvergadering omdat een aantal raadsleden zich eenvoudigweg niet kunnen voorstellen dat een geschonken bedrag van € 4.500,- wordt vergeten door een portefeuillehouder in het college en leden van diens partij in de raad, terwijl er sinds het verkrijgen van het bedrag door de oude en nieuwe raad en college over dit onderwerp is besloten procedures”, schrijft Kuipers in zijn ontslagbrief.
Zonder dit te vermelden. Daarmee kan het op termijn opnieuw een rol gaan spelen in juridische
Goed begrijpen
De opgestapte wethouder kan het van die raadsleden goed begrijpen en juist dan lijkt het Kuipers zaak om over de onderliggende feiten volledig open en transparant te zijn wanneer er opnieuw discussie over de schijn van
belangenverstrengeling ontstaat op zo’n gevoelig dossier. ,,Zeker als er flinke sommen geld bij zijn betrokken die in de campagnekas van een politieke partij zijn gevloeid”, zegt Kuipers.
Aanzienlijke hoogte
Waar het volgens Kuipers niet goed is gegaan, ligt in de aanzienlijk hoogte van het bedrag, maar ook dat er niet is gekozen voor openheid om ‘de privacy van de schenker’ te waarborgen. ,,En daar is het wat mij betreft niet goed gegaan”, schrijft Kuipers.
Vergrootglas
Niet alleen Kuipers zegt dat het dossier over het Watertorenplein continu onder een vergrootglas ligt. Meerdere Zandvoorters vinden dat ook. Zeker als het volgens de opgestapte wethouder gaat bij de discussie over de schijn van belangenverstrengeling. Volgens Kuipers moet het al helemaal duidelijk zijn wanneer iemand een substantieel bedrag in de partijkas stort, waarbij niet alleen de schenking zelf en de hoogte van het bedrag, maar
vooral ook de link tussen de politieke partij, de schenker en het achterliggende projectbelang duidelijk te worden gemaakt.
Onweerlegbaar
Op die manier wordt er volgens de opgestapte wethouder het onweerlegbaar duidelijk dat er van schijn van belangenverstrengeling helemaal geen sprake is en de samenleving dat ook kan begrijpen. ,,Daarvoor is echter niet gekozen. Er is juist voor gekozen de schenker in bescherming te nemen, ook in het publieke debat. Het gaat hier om een zeer substantieel bedrag in termen van dorpspolitiek en de samenleving weet nog steeds niet van wie en welk projectbelang er achter zit en behalve excuses en de belofte van verschillende mensen dat er van belangenverstrengeling helemaal geen sprake is kan niemand dat controleren.”, schrijft de wethouder in zijn ontslagbrief.
Vertrouwen in de politiek
Het zijn juist die zaken, waarom volgens Kuipers het vertrouwen in de politiek bij de inwoners afneemt, omdat door de schijn van belangenverstrengeling niet verdwijnt, maar juist worden aangewakkerd. ,,Los van de politieke regel dat wanneer een fractie besluit diens wethouder terug te trekken uit het college, de betreffende wethouder dat altijd doet, is bovenstaande voor mij een belangrijke inhoudelijke reden waarom ik heb besloten onverkort gevolg te geven aan het verzoek van mijn fractie om me terug te trekken uit het Zandvoortse college van Burgemeester en Wethouders”, schrijft de opgestapte wethouder.
Zich goed voorstellen
Kuipers kan zich goed voorstellen dat daar mensen zijn die daar anders over denken, maar de opgestapte wethouder blijft liever bij zijn eigen morele standaard. Kuipers hoopt desondanks vurig dat zijn zelf verkozen ontslag de laatste zal zijn in een ogenschijnlijke reeks. ,,Ik doe dit oprecht met pijn in mijn hart”. schrijft Kuipers.
