In een zomer waarin we het zonder sport moeten doen komt Nieuws.nl met een serie over bijzondere, bizarre en komische gebeurtenissen, zowel binnen als buiten de sportarena, gedurende de vroege geschiedenis van de Olympische Spelen. Vandaag het verhaal van de Franse bokser Roger Brousse.
(Tekst: Wim Meijer)
Frankrijk mag dan de reputatie hebben het land te zijn van het goede eten, bij de Olympische Spelen in 1924 in Parijs nam deze Franse bokser dat gegeven wel heel erg letterlijk met een ‘ongezouten’ hap uit zijn tegenstander
Bijtende boksers
Laat er geen misverstand over bestaan. We hebben het hier niet over honden. Van nature is de boxer (buldog) namelijk een uiterst vriendelijk beestje. En hoewel ooit gefokt als vechthond voor o.a. stierengevechten (der Bullenbeisser) heeft hij dat stukje misplaatste inprenting al lang achter zich gelaten en heeft hij zich ontwikkeld tot de ideale gezinshond, die zéker niet bijt!
Nee, we hebben het in dit verhaal over veelal goed gespierde jongens, die als grootste ideaal in het leven hebben: het uitdelen van de ultieme klap aan de tegenstander, liefst zodanig dat deze zich de klap niet eens meer kan herinneren. Maar wat te doen als je helemaal je tanden hebt gezet in de wedstrijd en het je tòch niet lukt om die ultieme klap uit te delen? Welnu, dan zet je je tanden gewoon in de tegenstander zelf.
Roger Brousse vs Harry Malin
Dat is precies wat gebeurde bij de Olympische Spelen in 1924 in Parijs toen, in de kwartfinale van het middengewicht boxen, de Franse bokser Roger Brousse zich letterlijk vastbeet in de regerend Olympisch kampioen van 1920, de Brit Harry Malin. Aan het einde van het gevecht liet Malin de bijtsporen op de borst zien aan de scheidsrechter. Deze negeerde hem echter en kende de overwinning toe aan de bijtgrage Fransman. Het was uiteindelijk een Zweeds lid van de internationale Boxing Association die protesteerde tegen de beslissing, waarna Brousse alsnog werd gediskwalificeerd vanwege het toebrengen van ernstige beten op de borst.
Per abuis borst tussen tanden
De diskwalificatie leidde tot grote protesten bij de aanhangers van Brousse. Die betoogden dat het bijten niet met opzet was gebeurd. Brousse had nu eenmaal de gewoonte om bij het uitdelen van een klap zijn kaken op elkaar te slaan. En ja, daar was Malins borst ongelukkigerwijs even tussengekomen. Typisch gevalletje van pech! En die Britten, die moesten gewoon niet zo kleinzerig zijn. De Britten op hun beurt stelden echter dat, wanneer Brousse zo van vlees hield, hij beter slager kon worden in plaats van bokser.
Deze Brits-Franse rel, die nog eens extra werd aangewakkerd door de dagbladen, kon niet voorkomen dat Mallin later, onder een Olympisch record aan fluitconcerten van het Franse thuispubliek, toch opnieuw Olympisch kampioen werd.
Opnieuw ‘happen’ in 2008
In de wetenschap dat ‘happen naar je tegenstander’ leidt tot diskwalificatie, zou je denken dan geen bokser zich meer zou laten verleiden tot deze vluchtige vorm van kannibalisme. Toch was het in 2008 opnieuw raak toen Dzjakhon Koerbanov uit Tadzjikistan blijkbaar de verleiding niet kon weerstaan en met een gretige hap de schouder van Jerkeboelan Sjinalijev promoveerde tot ‘meest veelzijdige stukje vlees’. Een wonderlijke actie voor iemand die op dat moment één van de grote favorieten was voor de Olympische titel. Maar wellicht had hij zich even teveel ingeleefd in de rol van kampioen en waande hij zich Mike Tyson, op dat moment, als voormalig wereldkampioen zwaargewicht, het idool van menig bokser.
Oortje (ver)snoepen
Een jaar tevoren was het deze Mike Tyson die, gedurende een wereldtitelstrijd in Las Vegas, tot tweemaal toe een stuk oor afbeet bij zijn tegenstander Evander Holyfield. Aanvankelijk hield de scheidsrechter het bij de eerste beet in het rechteroor nog bij een puntenstraf. Toen echter bleek dat Tyson de smaak goed te pakken had en zich ook vergreep aan het linkeroor, staakte de scheidsrechter de strijd en werd Tyson gediskwalificeerd.
Film gevecht Tyson – Holyfield
Naast Hannibal Lecter
Met deze diskwalificatie eindigde de succesperiode van Tyson, die toch kon blijven rekenen op publieke aandacht. Want direct na zijn bizarre optreden tegen Evander Holyfield speelde het wassenbeeldenmuseum in Hollywood slim in op de nieuw ontstane situatie en verplaatste het wassen beeld van Tyson van de Afdeling Sporthelden naar de Griezelkamer, waar hij een keurig plaatsje kreeg naast Hannibal Lector, de psychopaat uit de film ‘Silence of the Lambs’, die ook niet vies was van een hapje mensenvlees, met als enig verschil dat laatstgenoemde zijn kannibalistische geneugten vergezeld liet gaan “with some fava beans and a nice chianti”
